در حدیثی از امام جواد علیه السلام در مورد اینکه چرا امام زمان را قائم می نامند؟ آمده است، ” لانه یقوم بعد موت ذکره”
برای اینکه بعد از اینکه ذکر ایشان می‌میرد، قیام می‌کند.

? “ذکر مرده” یعنی چه؟

یعنی این‌که انسان ذکر “یا صاحب الزمان” بر لب داشته باشد ولی تأثیری در زندگی‌اش نداشته باشد.

الان در اجتماع، به ظاهر نام امام زمان زیاد برده می شود، دعای ندبه می‌خوانند، اللهم عجل لولیک الفرج می‌گویند. ولی این ذکر “ذکر مرده” است، اثر ندارد.
اسم خیابان را می‌گذارند “ولی عصر” ولی سرتاسر خیابان پر از گناه است.
این ذکر زنده نیست.

شخص “یا صاحب الزمان” می‌گوید، غیبت هم می‌کند، دروغ هم می‌گوید. این فرد ذکر امام زمان در قلبش مرده، چشمش به نامحرم می‌افتد رو برنمی‌گرداند، این ذکر امام زمان در قلبش مرده است.

وقتی این ذکر زنده است که با یادآوری نام امام زمان مسیر زندگیت عوض شود.
در خیابان چشمت به نامحرم می‌افتد بگویی “یا صاحب الزمان"،
می‌خواهی غیبت کنی بگویی “یا صاحب الزمان"،
زمینه گناه برایت فراهم می شود بگویی “یا صاحب الزمان” و از گناه رو بگردانی.

این می شود “ذکر زنده”

«استاد اخلاق، حاج آقا زعفری زاده حفظه الله تعالی»

چیست دل چسب ترین حاجت ما از زهرا؟

جمعه ای با پسرش صحن اباعبدالله

به امید ظهورش…

❤️چه خوش است من بمیرم به ره ولای مهدی

✨سروجان بهاندارد که کنم فدای مهدی

❤️همه نقد ِ هستی خود،بدهم به صاحب جان

✨که دقیقه ای ببینم رخ دلگشای مهدی

یک پسر بچه 10 ساله یمنی مبتلا به سوء تغذیه در بیمارستانی در شهر تعز یمن

یمن تحت محاصره همه‌جانبه و حملات عربستان سعودی است.

روزگاری در سرزمینم، در شهر و دیارم حکومتی بود که دست نشانده ی اجانب و بیگانگان بود، حکومتی که هر آنچه از این سرزمین می فروخت در جیب شاهش بود و اعوان و انصارش، مردم سرزمینم در فشار بودند و بدون هیچ امکاناتی گذران عمر می کردند، قحطی و گرسنگی بیداد می کرد، تا اینکه نوری شروع به تابش کرد، رفته رفته انوار وجودش سرزمینم را فرا گرفت و مردم از تاریکی محض نجات یافتند و رفته رفته جوانان و نو جوانان بیدار تر و هوشیار تر شدند، به پا خواستند و ندای استقلال آزادی و جمهوری اسلامی سردادند.
ایام زیادی سپری شد و مناسبت های متفاوتی شکل گرفت از قیام های مختلف مردم در سال های قبل از انقلاب گرفته تا کودتا های مختلف و حوادث مختلف، تا توانستیم به این برهه از زمان برسیم ،سختی ها و مرارت های زیادی تحمل کردیم و شهدای بسیار تقدیم کردیم تا نهال انقلاب غرس شد و رفته رفته این نهال تنومند تر شد.
یکی از این مناسبت ها یوم الله 13 آبان است و این تاریخ، تاریخ مهمی در جریان پیروزی و تدام انقلاب اسلامی ایران است. در این روز سه واقعه اتفاق افتاده است که هرکدام به نوبه خود باعث پیشبرد جریان مبارزات شدند.
اولین واقعه تبعید امام خمینی (ره) به ترکیه در سال 1343 است.
دومین واقعه کشتار دانش آموزان بی گناه در سال 1357
و سومین رویداد نیز تسخیر لانه جاسوسی در سال 1358 توسط دانشجویان پیرو خط امام است.
علت نامگذاری این روز به روز دانش آموز، هم شهادت تعداد زیادی از دانش آموزان بی گناه در 13 آبان سال 57 است. دانش آموزان آگاه و بصیر ایران اسلامی با این اقدام به جهانیان ثابت کردند آگاهی ، علم و شعور سه مشخصه ای است که در وجود هر دانش آموز و هر ایرانی وجود دارد و دشمن باید بداند ما ایرانیان در هر جایگاه و هر برهه ای که باشیم از ارزش ها و آرمان های خود دفاع خواهیم کرد وما با تأسی از ائمه اطهار علیها سلام تا آخرین قطره ی خون خود با دشمنانمان مقابله خواهیم کرد.

و اما ای کاش مسئولین سرزمینم می فهمیدند نباید چشم به دست بیگانه داشت، ای کاش متوجه می شدند که دشمن ما به فکر آبادانی و پیشرفت این کشور نیست، ای کاش از تاریخ درس می گرفتند و حوادثش برایشان درس عبرت می شد.
هر چند اذعان به این نکته دارم که هر چه روابط بین کشور ها بیشتر باشد، اوضاع اجتماعی و اقتصادی مردم بهتر خواهد شد اما واقعا برایم غیر قابل هضم و غیر قابل فهم است که دولت مردان ما در این برهه ی حساس به دنبال چه بهره ای ازبرقراری رابطه با دشمنان مان هستند واقعا چه سودی در ایجاد رابطه با دشمن تا بن دندان مسلح است؟ آیا وقت آن نرسیده که روی پای خود بایستیم و از گذشتگانمان درس بگیریم؟ آیا وقایع و تاریخ، بیانگر خیانت و جنایت های این قوم بی دین و از خدا بی خبر نسبت به ما مسلمانان نیست؟

من به جا ماندن از این قافله عادت دارم
بطلب عیب ندارد همه را اِلّا من…

چه بغضها که در گلو رسوب شد نیامدی
چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی